PlC چیست؟
PLC مخفف Programmable Logic Controller است که راه حل ساده تری برای اصلاح سیستم کنترل ارائه می دهد. این دستگاه یک کامپیوتر دیجیتال صنعتی است که به طور خاص برای انجام عملکردهای کنترل به ویژه برای برنامه های صنعتی طراحی شده است.
بارگیری سریع از رایانه به جای تجمع مجدد حجم زیادی از اطلاعات، امکان تغییر منطق کنترل را در چند ثانیه فراهم می کند.
اکثر PLC های امروزی ماژولار هستند که به کاربر اجازه می دهد تا انواع توابع مانند کنترل گسسته، کنترل آنالوگ، کوانتیزاسیون موقعیت و محرک، ارتباط سریال و شبکه سریع را اضافه کند.
در مقایسه با فناوری های قدیمی، عیب یابی PLC آسان تر، قابل اطمینان تر، مقرون به صرفه و همه کاره تر است.
PLC چه کاربردی دارد؟
- عملکردهای سوئیچ رله را انجام می دهد.
- شمارش، محاسبه و مقایسه مقادیر فرآیند آنالوگ را انجام می دهد.
- این انعطاف پذیری را برای اصلاح منطق کنترل، در کوتاه ترین زمان فراهم می کند.
- به پارامترهای فرآیند در کسری از ثانیه پاسخ می دهد.
- این دستگاه قابلیت اطمینان سیستم کنترل کلی را بهبود می بخشد.
- کنترل سیستم های پیچیده مقرون به صرفه است.
- مشکل ساده تر و سریع تر حل می شود.
- قابلیت کار با HMI (رابط ماشین انسان)
این سیستم کاربردهای زیادی دارد؛ اما تنها چیزی که به یقین می توان گفت، این است که PLC ها در بسیاری از برنامه های صنعتی و پروژه های کنترل قابل جایگزین هستند.
اجزای یک PLC چیست؟
هر دستگاه PLC به واحدها یا اجزای اصلی زیر نیاز دارد:
- واحد CPU
CPU شامل یک پردازنده مرکزی و حافظه آن است که در آن پردازنده مسئول انجام کلیه عملیات حسابی، پردازش داده های لازم با پذیرش ورودی ها و تولید خروجی های مناسب است. حافظه هر دو حافظه دسترسی تصادفی (ROM) و (RAM) را تضمین می کند. ROM شامل سیستم عامل، درایورها و برنامه های کاربردی است؛ در حالی که RAM برنامه ها و داده های تجاری نوشته شده توسط کاربر را ذخیره می کند.
PLC ها از حافظه پشتیبان برای ذخیره برنامه های کاربر، داده ها در صورت قطع شدن منبع تغذیه یا خرابی استفاده می کنند. پی ال سی ها نیازی به استفاده از صفحه کلید یا مانیتور برای برنامه ریزی مجدد ندارند.
- واحدهای ساختمانی
در برخی از PLC ها، یک گذرگاه یا رک در برد تقویت کننده مدار وجود دارد که در آن همه ماژول ها مانند CPU و سایر ماژول های ورودی/خروجی به شکاف مربوطه متصل شده اند. این گذرگاه ارتباط بین CPU و واحدهای ورودی/خروجی را برای ارسال یا دریافت داده ها امکان پذیر می کند. این ارتباط با دستکاری واحدهای ورودی/خروجی با توجه به محل پردازنده در کنار گذرگاه ایجاد می شود.
- واحد تأمین برق
این ماژول ها با تبدیل توان AC به توان DC مورد نیاز CPU نیروی مورد نیاز کل سیستم را تأمین می کند.
- واحدهای ورودی و خروجی
ماژول های ورودی و خروجی یک پی ال سی اجازه می دهد تا سنسورها، محرک ها را به سیستم متصل کرده یا متغیرهای زمان واقعی مانند دما، جریان فشار و غیره را کنترل کند. این ماژول های ورودی/خروجی از نظر نوع، محدوده و قابلیت ها متفاوت هستند و برخی از آن ها به شرح زیر هستند:
- ماژول ورودی و خروجی دیجیتال: که برای اتصال سنسورها و محرک های دیجیتال در طبیعت استفاده می شود؛ یعنی فقط به منظور روشن و خاموش کردن. این ماژول ها در هر دو ولتاژ AC و DC با تعداد متغیر ورودی و خروجی دیجیتال در دسترس هستند.
- ماژول های ورودی و خروجی آنالوگ: که برای اتصال سنسورها استفاده می شود و سیگنال های الکتریکی آنالوگ را ارائه می دهند.
- واحدهای رابط ارتباطی: واحدهای ورودی و خروجی هوشمندی هستند که بین واحد پردازش مرکزی و شبکه ارتباطی اطلاعات را مبادله می کنند. از این واحدها برای ارتباط با PLC ها و سایر رایانه هایی که در فاصله یا دور قرار دارند، استفاده می شود.
مزایای دستگاه PLC
- پی ال سی قابلیت اطمینان، انعطاف پذیری و دقت سیستم اتوماسیون را افزایش می دهد.
- PLC در مقایسه با سایر فناوری های اتوماسیون هزینه کمتری دارد.
- عملکرد سریع (بدون زمان بوت شدن) مهم ترین مزیت ها در مقایسه با فناوری های جایگزین است.
- پی ال سی نیاز به تعمیر و نگهداری کمی دارد.
- دارای قابلیت کنترل از راه دور
- به سیستم متصل پاسخ سریع می دهد.
- این عملیات را در یک سیستم کنترل ساده انجام می دهد.
- با استفاده از دستورالعمل های برنامه نویسی PLC ، دارای قابلیت عملکرد محاسباتی خوبی است.
- برای ساخت یک پروژه کوچک خوب است؛ زیرا زمان کمتری نیاز دارد.
- در مورد طراحی پی ال سی اگر مشکلی پیش بیاید، به راحتی می توانید مشکل را برطرف کنید.
- در پی ال سی ما می توانیم عملکرد ماژول های ورودی و خروجی سیستم اتوماسیون را تجسم کنیم .
